Ters Düz Olmuş Dünya

Yola çıkmalı, yolda olmalı, yol almalıyız. 

Yolu bulmalı, yol olmalıyız. 

(Ömer Tuğrul İnançer) 

#yolsözleri

Yağmurlu bir pazar sabahı düştüm yollara. Çocukluğumun geçtiği Kartal sahillerine koştum. Adalara bakıp çayımı yudumladım. Sıcak simidim yanımda. Yoktu bir amacım yürümekten başka. Sadece kendimi aldım yanıma. Can yoldaşım kamereram bile yoktu. Damla damla inen melekler eşlik ettiler bana. Yazın buram buram mangal kokan sahilde denizin keskin iyot kokusu burnumu yaktı. Kayıklar vardı ters düz olmuş dünya gibiydiler. Sıra sıra çekilmişlerdi. Ya umutlarım olsamasaydı yaza ulaşmak için nice olurdu halim der gibiydiler. Biliyorlardı onların yari denizdi. Deniz kenarı sürgündü onlar için. Aylarca sevgiliye bu kadar yakın olup dünyalar kadar uzak olmak bu demekti belki de. Acılarını paylaştım sabretmelerini telkin ettim. Hele hele içlerinde biri vardı. Çok muzip karakterliydi. Korsan ruhlu şövalye. Haspihal ettik bir müddet. Kayalıkların bekçileri kediler izlediler sessizce.  Ne yazı yazmayı ne fotoğraf çekmeyi planlamazken her biri karakterim, attığım her adım ilhamım oldu. Sevdim yağan yağmur altında yürümeyi. Belki de o da beni sevmiştir kimbilir.

Posted in: İstanbul,Kartal,Koşu Hikayeleri,Yol Yazıları