11:47
https://plus.google.com/100719724565080065830?authuser=0
No comments
Isabelle Eberhardt, 1800'lü yıllardın son çeyreğinde yaşamış İsviçreli bir gezgin. Son çeyreğin diyorum çünkü 27 yaşında bu dünyadan ayrılmış. Buna rağmen arkasında büyük izler bırakmış.
Kendisi ile kısacık hikayelerden oluşan kitabı "Unutuşu Arayanlar" ile tanıştım. Bir gezginin kaleminde çıkmış hikayeleri okumanın ilgimi çekeceğini düşündüm. Haklı da çıktım. Her bir satırında geçtiği yollardan izler taşımakta.
"Üzgün yüzlü gezgin haklıdır. Dilenmeksizin talep ettiği kutsal ekmek onun hakkıdır. Talebinin yerine getirilmesi küçük bir tazminat, dünyadaki adaletsizliğin bir kabulü anlamına gelmektedir." (S : 8)
Hikayelerden daha çok yazarın hayatı ilgimi çekti aslında. Rus bir anne ve müslüman olan Ermeni bir babadan İsviçre'de dünya gelen bir kız. Yaptıkları uzun Kuzey Afrika seyahatinin sonunda annesi ile beraber müslüman oluyorlar. Paris'te bir gazeteye yazdığı bir mektupta ise babasının zaten müslüman olmasından dolayı din değiştirmesin söz konusu olmadığını ifade ediyor. Fransaya karşı savunma yapmasının sebebi ise sömürge Cezayir topraklarında yaşaması. Erkek kıyafetleri ve "Mahmoud Essadi" takma ismi ile tüm Kuzey Afrika çöllerinde rahatlıkla seyahat etmiş. Bu seyahatler sırasında müslümanlarla olan iletişiminde dolayı isyancılara yardım etmekle suçlanmış hatta suikaste bir uğramış. En hazini ise 27 yaşında bir sel baskınında vefat emiş olması. Kısacık hayatında büyük olaylar yaşamış. Allha rahmet etsin.
Çöllerde yaşadığı gözlemlerini Avrupa gazetelerinde yayınlamış. Asıl önemli eseri bu yazılardan oluşan seyahat kitabı "Göçebe". Maalesef henüz Türkçe'ye tercüme edilmemiş. Avrupa'yı öyle etkileyiyor ki hayatı filmlere ve opera sahnelerine konu oluyor.
Yollarda karşılaştığım hikayeler kadar, kitaplarda karşılatığım ilginç hayatlarda dikkatimi çekiyor. Yolda geçen hayatlar her zaman saygıyı hakediyor.
Posted in: 
