Trensiz Demiryolu Köprüsü mü olur ?

Sivas'ta köyüme doğru Kayseri Yolu üzerinde giderken gözüme bir demiryolu tüneli ve köprüsü ilişti. Kayalık zemin, dere ve ağaçların güzel bir kompozisyon olacağını düşünerek fotoğraf çekmek için arabayı durdurdum. Tarihi tren köprülerinin diğer köprülerden farklı kılan bir gizemi var bence. Bunun nedeni genellikle yalnız olmaları belkide. Issız bir coğrafyada günboyu üzerlerinde geçecek trenleri beklemekteler.  Bu duygularla fotoğraf çekerken köprünün bir gözünde bir sığır sürüsünün geçtiği farkerttim. Eski köprülerin böyle bir güzelliği var. Suyla birlikte hayatta akar altlarından.   Sürüyle birlikte farklı kadrajlar ayarlarken tünelden bir tren çıkıverdi. O anki sevincimi ifade edemem. Tren sefelerinin günde bir iki tane olduğunu bildiğimden tren geçeceğin tahmin etmemiştim. Yük trenlerinin ise sık sık geçtiğini sonradan öğrendim. Demiryolu Anadolu'ya geç gelmesine rağmen bir ana şefkati ile bağrından yol açmış tüm bu topraklarda. Dağları delmiş, tarların içinden geçmiş, bir olmuş Anadolu ile. İşte bu yüzden bir demirolu köprüsü trenle beraber güzel. Katarlar yavaş yavaş geçti önümden. Tren gözden kaybolana kadar çekime devam ettim. Demiryolu üzerindeki yüzlerce isimsiz köprü ve tünelleri birisi belki de. Ama bana yaşattığı bir anlık mutluluk onu bu yazı ile anacak kadar sevmemi sağladı.

Fotoğraf Hikayelerini buradan okuyabilirsiniz.

Posted in: Fotoğraf Hikayeleri,İç Anadolu,Sivas