13 Eylül 2015 Pazar

Karşıyaka Köyü : Er Mektubu Gibi Bir Belde

Erdek Karşıyaka Beldesi

İki yıl önce yine yazın son günlerinde gerçekleştirdiğimiz Kapıdağı Yarımadası turumuzda Karşıyaka Köyü'nü gezmiştik. Bandırma'nın hemen karşısında kalmasından dolayı bu ismi almış belki de. Eski bir Rum köyü. Ama tepedeki tarihi ilkokul ve köyün içinde kaybolmuş bir kaç ev dışında özelliğini yitirmiş. Hatta çok kötü çarpık bir yapılaşma var. Bu kötü mimari camisine bile yansımış küçücük şehirde asimetrik 4 minarili bir yapı ortaya çıkmış.  Halbuki öyle güzel evler var ki sokakların arasında. Bir dönem belde belediyesi olmasının etkisi var bunda. Erdek'ten oldukça uzakta çevre balıkçı köylerin merkezi konumunda. Bandırma'yla olan ticari ilişkisi de hızlı büyümesinde etkisi var.

Ancak bunların hiçbiri bu yazıyı yazmamım sebebi değil. Aklımda yer eden bu köyün bambaşka bir anısı var bende. Severek okuduğum Mustafa Kutlu üstadımın hikayelerinde geçen Anadolu kasabalarını andırıyor. Bir tarafta yeni yeni binalara yapılırken bir tarafta sokaklarda halen eşek kullanılıyor. O denli tezatlar var. Gerçi motor kullanan sayısı da az değildi. Modern eşekler.

Yine asıl hikayeye gelmedim. Aslında köyün tüm sokaklarını dolaşana kadar bizde farkına varmamıştık ama bir gariplik hissediyorduk. Tamam kötü bir yapılaşma vardı ama gözümüze batan bir şey daha vardı. Nerdeyse her evin duvarları yazılar vardı. Rastgele bazen kötü bir Türkçe ile. Çoğu askerlikle ilgiliydi. Mektup gibi olanlar vardı. Amcasına halasına selam edenler. Bir tek er mektup okunmuştur damgası eksikti.

Köyün pazar gününe geldiğimizden kalabalıktı. Herkes hatta çevre köylerden gelenler alışveriş yapıyorlardı. Hatta köye girerken yaşlı bir teyzeyi arabamıza almıştık. Elinde pazarda satmak için getirdiği sebzeler vardı. Pazarda dolaşırken dayanamayıp bir köylüye sordum. Bu yazıların sebebi ne diye. Önce bizi gazeteci sanıp cevaplamak istemedi. Köyü yanlış tanıtacağımızdan korkmuştu. Sadece gezmek için geldiğimiz gazeteci olmadığımızı söyleyince rahatladı. Başladı anlatmaya. Bu yazıları köyün gençleri yazıyor dedi. Askere gitmeden önce özellikle akrabalarının duvarlına yazıyorlarmış. Çok eski bir adetmiş. Kızsalarda vazgeçiremiyorlarmış gençleri yazı yazmakta. Bir nevi eğlenceleri askere giderken. Her sene evlerini boyatmalarına rağmen artık ses etmiyorlarmış.

Mevzu vatan olunca gerisi teferruatmış. Bir anda bu yazılar anlamlı gelmeye başladı gözümde. Gençlerin duygularını duvarlara bir mektup edası ile duvarları doldurmasını hoş karşılamaya başladım.

Şimdi söz fotoğrafların dili ile Karşıyaka gençlerinde :





















Kapıdağ Yarımadası turu yazı ve fotoğrafları için tıklayınız 



1 yorum:

Harbimi dedi ki...

Fark yaratmak zeka işidir.Karşıyakalı gençleri kutluyorum.Özellik zeka ister.Gençler bunu yakalamış,Türkiyeye mal olmuşlar.Var mı böyle bir belde?

Yorum Gönder

 
Design by Wordpress Theme | Bloggerized by Free Blogger Templates | free samples without surveys